نیکا جدی وباجذبه

دخترم نیکا ازبدو تولدش کاملا موقر و جدی و باجذبه بود.

ااونقدر که همه میگفتن :بایدجلوی ایشون مودب ودست به سینه ایستادوسلام کرد.

وخیلی کم میخندید.

گاهی یه جوری به آدم نگاه میکنه که بایدکلی حساب برد

اما حالا که بزرگترشده خنده های شیرینش هم بیشترشده وبا هر خنده اش دل من و باباش رو حسابی میبره

نیکای من...عزیزم..با هر خنده ات فضای خانه مان پرمیشوداز عطر گلهای بهاری....همیشه بخند غنچه ی خوشبوی من...همیشه بخند.