نه ماهه شدی عروسکم

نه ماه گذشت....

این روزهای بی تکرار بسرغت برق وباد میگذرد وتو فرشته ی کوچک هرروز خاطره ای نوبرای ما میسازی...

بیشترشادی اینروزهایم را بهترغذاخوردنت میسازد...ازآنجا که تابحال کم غذا وبدغذا بوده ای...حالا که برای هرقاشق غذا خودت دهان کوچکت رابازمیکنی درپی هر قاشق غذاکه فرو میدهی خدایم را شکر میکنم

اینروزها کمتر نگران گرسنه ماندنت ووزن نگرفتنت هستم...سپاس بی حد خداوند منان را...

اینروزها که پی درپی میگذرد ..روزهای بی بازگشت بالیدنت را میگویم...زیباست وماندگار

اولین های دراین فصل نه ماهگی برایت رقم خورد

اولین یلدای عمرزمینی ات...

اولین سرزدنت به بازار وکیل وارگ کریمخانی

وتوگردش چهارساعته مان را چه مشتاق بودی وحیران اطراف را می نگریستی بی هیچ بهانه وگریه

اولین فروشگاه رفتنت...

اولین باریدن برف واولین تجربه تو دربرف...

این روزها آموخته ای که از کوتاه ترین سطح مبل بالابروی وآن بالا بنشینی واطراف را بنگری گویا بلندترین قله رافتخ کرده باشی...

ابراز علاقه ات به اسباب بازیها مخصوصا عروسکها شکل خاصی بخود گرفته

عروسکهایت راباناز درآغوش میکشی وسرت را دخترانه برویشان میگذاری به وقت خواب

این روزها به خیوانات علاقه مند شده ای توتو...(پرنده) وپیشی را که بیشترازهرچیزی میبینی بیشتردوست داری...

هنوزبه شدت عاشق عمه میتراهستی وکلمه ی "عمه "را وقتی بااویی تکرارمیکنی وپشت سرش گریه میکنی..

مدتی طولانی است که به هنگام بیدار شدن ازخواب به سمت در اتاق می آیی و گاهی بی سروصدا ازاتاق بیرون میآیی

شبها به وقت خواب آنقدربه چپ وراست غلط میزنی و خودت را بروی بالشت و پتو می اندازی تا خوابت ببرد

این روزها....این روزهای پرازخاطره را دوست دارم...

مینویسم تا مبادا درغبار گذر روزگار  خاک بگیرد این روزهای بی تکرار...

موهایت دوباره بلند شده ومدام باناز بروی پیشانی ات میریزد ومن مجبورم با گل سر آنهارابالا بزنم وجالب تراینکه هرباز آرام مینشینی تا گل سرت را به موهایت وصل کنم.

عاشق این دخترانه هایت هستم نیکای نیک سرشتم....

نه ماهگی ات مبارک...